3 augustus 2010

 

Ik heb aan een bijzonder project mogen meedoen. 11 dagen in de telpost werken en zijn in Millingen.

Een uitkijkpost dat voorheen diende voor het waterschap om de schepen te tellen en nu in dienst staat van kunstenaars om te laten ontstaan wat de omgeving daar aan de kunstenaar brengt.

Een mooi concept. de deuren gaan elk weekend open zodat ieder die wil deelgenoot kan worden van wat de plek aan kunst kan brengen.

22 juli startte ik met mijn 11 daagse. Gister op 2 augustus heb ik de fijne plek verlaten. Het heeft me veel gebracht.

Ik heb het laten gebeuren en vissen, tekeningen en teksten zijn gekomen.

voor wie nieuwsgierig is: www.telpostmillingen.nl 

(onder kopje 'sector milingen' en dan sector 8)

 

Ochtend na mijn verblijf in de telpost. Het heeft me goed gedaan. 

Heb er mijn vrouwelijke zelf gevoeld en ervaren.

Het water; het stroomt, het ontvangt, geleid, troost, deint, streelt de oever. Moeder aarde, met haar levensgolf.

 

Van het mannelijke in het begin van de week ben ik bewogen naar het vrouwelijke aan het eind van de week. Gewoon weer kunnen zijn, mogen voelen, mogen ontvangen, geen hoofd en redeneren en streven, maar juist hart en creativiteit. 

Wat was dat fijn om die zachtheid weer te mogen ervaren.

 

En er zijn bezoekers geweest die het ook gevoeld hebben. Bezoekers die de tijd namen mijn werk en de omgeving van de telpost tot zich te nemen. Ik ontvang lieve mailtjes van mensen die schrijven dat ze hebben genoten.

Ik heb deze week wat kunnen brengen aan mezelf en aan de mensen om me heen omdat ik was wie ik ben, omdat ik bracht wat in mij zit. De natuur was mijn compagnon, mijn thuis, mijn vibratie, mijn adem, mijn stroom.

 

je was daar

natuur

met mij

ik hoorde je, voelde je,

je voedde mij

het stroomde weer in mij

dank, moeder aarde en stromende rivier