Lieuwke Loth

Op mijn bed in mijn luxe hotelkamer neem ik de tijd te schrijven. Inmiddels alweer twee weken hier. Waar te beginnen? Ben sinds woensdagavond verhuisd van het huis van Lekim, een Oezbeekse kunstenaar waar ik te logeren was, naar het hotel, waar de andere Biënnale deelnemers ook verblijven. Heb t/m vrijdagochtend flink gewerkt om mijn werk goed te presenteren. Heb nu twee projecten gepresenteerd in de Biënnale.

 

Een waarbij ik meedoe aan ‘Turkistan remake’. Oude foto's van meer dan een eeuw geleden waar kunstenaars hun vertaling/ impressie bij hebben gemaakt. Ik had vier foto's van vrouwen uitgezocht, geprint op kussens. Twee Oezbeekse modellen in de stad gevraagd of ze de kussens vasthouden. Doordat ik als enige buitenlander meedoe aan dit project heb ik heel wat extra aandacht gekregen in de pers.

En voor het andere project met als thema ‘Antroplogical landscape’, heb ik stenen bij de oever bij een rivier in Tahskent gezocht, deze heb ik beschilderd in het atelier van Lekim en Gairat. Een fijne werkplek, na een tijd was ik omringd door vele stenen gezichten. Deze stenen ga ik weer neerleggen in een lichaamsvorm. Dat we allen uit velen gezichten bestaan..

(zie publicaties en 'biennale' op de website voor beeldmateriaal)

 

Afgelopen donderdag in een conferentie zelfs op het podium aan tafel plaats genomen, 6 stoelen verderop in het midden de dochter van de president. Zij organiseert deze week een Fashion week. Dit is de eerste keer dat de Biënnale en de fashion week een soort samenwerking hebben. Vandaar ook deze conferentie, ik kreeg ook de gelegenheid een woordje te doen, met alle camera's en videocamera's en wel. Leuk wel en mijn woordje in het Engels ging goed. Wat ik eigenlijk wel het leukste vond was mijn naambordje...ik nam plaats en zag de tekst, een grote lach op mijn gezicht, vanaf afgelopen donderdag heb ik de naam 'Lucky Lotto'...

Geen grap, serieus een ‘mistake’. Heb de papiertjes meegenomen, mijn dag kon niet meer stuk.

 

De conferentie ging vooral over de nieuwe beweging in de Oezbeekse en buitenlandse mode, oude textiel technieken en borduur werken, te gebruiken in de mode van nu. Boeiend wel. De dochter van de president doet zelf ook veel in mode en heeft deze grote week sinds een aantal jaar als een terugkerend ‘event’ opgezet.

 

Gisteren naar een modeshow geweest en een erg mooie textiel expositie gezien met prachtige kleden en kleding, traditionele stoffen en gebruiksvoorwerpen. Echt genieten voor mij.

 

Donderdagavond de opening bij de academie, muziek, dans, woordjes, veel dankwoorden over en weer en ook de aanwezigheid van de dochter van de president. Een groots gebeuren met veel bezoekers.

 

Ik heb nog niet echt de tijd gehad om de schilderijen goed te bekijken. In dit gebouw wordt de kunst van de Oezbeekse kunstenaars getoond. De volgende dag was de opening in een ander modern gebouw waar de internationale kunst getoond wordt. Wederom met openingswoorden, en dankwoorden.

 

Ik heb hier het fotoproject en het steen-project geëxposeerd. Zag dat de Oezbeekse mensen geïnteresseerd waren in de stenen. Velen maakten foto's en een aantal kwamen naar me toe om te zeggen dat ze het goed werk vonden. Een goede schilder, was ook erg enthousiast over mijn werk en dat is voor mij echt een compliment, omdat ik zijn werk erg bewonder. Hij zag mijn werk, gaf me een stevige hand en zei 'erg goed, erg goed'. Volgende week donderdag ga ik bij hem op bezoek om zijn werk in het echt te zien.

 

Nu zijn de werken dus gepresenteerd. Ik ga zelf deze week nog eens op mijn gemak kijken in de expo, maar we hebben zo’n druk programma dat ik er echt tijd voor vrij dien te maken. Vanmiddag een conferentie over kunstbewegingen in de wereld, een aantal kunstcritici heeft een powerpoint presentatie voorbereid, zij zullen spreken gedurende de middag. Critica uit Spanje, Pakistan, Rusland, Polen, Afrika, Azerbeidzjan, Kazakstan en Latvia. Ben erg benieuwd. Het is erg leuk en bijzonder om met zoveel verschillende nationaliteiten samen te zijn en dat we een gemeenschappelijk doel hebben, kunst.

Er zijn mensen uit Korea, Astonia, Korea, Oostenrijk, China, Spanje, Rusland, Polen, Denemarken, Zuid-Afrika, Turkije,Iran,Kazakstan, Azerbeidzjan, Amerika, Duitsland, Frankrijk en natuurlijk Nederland. Heb leuk contact met een vrouwen uit Zuid-Afrika, Denemarken, Duitsland, Pakistaan en Amerika. Soms is het wat moeilijk met de taal. Voel me goed thuis met al die verschillende nationaliteiten.

 

Ook de stad en de mensen hier zijn fijn. De stad is rustig en overzichtelijk, de mensen zijn ook rustig en vriendelijk. Een rustige aard. Het land heeft dan toch eerder een Oosters karakter. Het uiterlijk van de Oezbeken vind ik erg mooi, ze stralen waardigheid en trots uit. De meesten zijn slank, staan mooi recht, gezicht helder en krachtig. Geniet er echt elke dag van. Dat was ook wat ik in Birma zag, die houding en die kracht, een bepaald soort puurheid die ik in westerse landen minder terugvind. Zie trouwens best wel overeenkomsten, ook omdat het hier een soort dictatuur is, natuurlijk veel minder ernstig dan in Birma. 

 

Het lijkt me dat er meer puurheid behouden kan woorden juist doordat de landen meer afgesloten zijn van de westerse moderne wereld. Geen kapitalisme, geen jacht, geen ego strijd, de mensen lijken meer in balans te zijn met geest en lichaam. Of het zo is weet ik natuurlijk niet, maar dit is mijn indruk.

 

Ben wel weer even uitgeschreven. Een indruk van mij, van dit fijne land, voel me goed. Wel een beetje moe van alle bewegingen en indrukken, maar merk dat ik het weer heerlijk vind om in deze bewegingen te zijn, en mijn creativiteit en inspiratie vaart er zeer wel bij. Juist die beweging brengt me meer..

 

En wie weet brengt deze week me ook nog eens naar Zuid Afrika en Turkije…

 

Lieuwke